İNCİLERDEN BİR DEMET

        İnsanın işi, dağdan, bağdan, taştan, topraktan, havadan, karadan, denizden olunca; işinden aş pişirmeli. İşi, aş pişirmeyene aylak adı verilir. Aylak, aylak dolaşanı, elin adamının dilinde, aşağılık adam olarak anılır.

         Sözümüz; evine, eşine, işine hizmet ederek, yaşam gailesini bitirmiş, kendini geleceğe taşıyacak kadar bir geliri hak etmiş insanımıza, sözümüz yok. Sözümüz; eli işte, gözü oynaşta olan YONTARLARA. Dünyanın neresinde olursa olsun onlar nalıncı keseri gibidirler. Hep kendilerine yontarlar. Terlemeden başkalarının sırtından geçinirler. Gök kene gibi insanların kanını emdikçe şişinirler. Sülük gibi insanımızın ve toplumuzun vücuduna yapışırlar.

         Sözü uzatmadan konuya girelim. Terlemeden para kazanmayı severler ama burunlarından kıl aldırmazlar. Onlar için öfke ve şehvet kazanç kapısıdır. Yontamadıkları zaman öfkelenir, yontu büyüklüğünde şehvet içindedirler. YONTARLAR öfkelerini, ağlamakla maskeler, şehvetle yansıtırlar. Fotoğraflarda elleri pantolonun cebinde en öndedirler.

                   İNCİLERİMİZİ DÖKELİM ORTAYA

·         “YERSİZ İSTEK; kişiyi şaşı yapar, ruhu istikametten çevirir.

·         SIR; Yüz örtü altında gizlidir. Dış görünüşü seninle birliktedir.

·         İĞNE: Ekmek içindeki iğne, uyku ölümün eşidir.

·         GÖRÜNÜŞTE; Yolda çevik ol, ruha gevşek.

·         BAŞ: Aklı uçan baş, kuyruk olur.

·         LOKMA: Yoksulluktan kaçarken hırs ve emele lokma olma.

·         KİMDEN kaçarız, kendimizden mi? Geminin içindeki su gemiyi batırır.

·         SAKINAN İNSAN; akıllı kişidir.

·         DANIŞMAK, anlayış ve uyanıklık verir. Akıllar akla yardım eder.”

         Bu inci taneleri denizin dibinden, gökyüzünün derinliklerinden, yüce insanların yüreğinden süzülüp gelenlerdir. Bunlara yorum katmak haram yemekle eşdeğerdir. Bizlerin görevi bu zenginlikleri sizlerle paylaşmanın demini  almaktır.

         SİZE SESLENİYORUM, KENDİ GÜZEL, GÖNLÜ GÜZEL, DÜŞÜNCESİ GÜZEL İNSANLAR!..

         “* Geliş ve gidişinden, paran ve düşüncenden SÖZ ETME.

         *   İki dudağı aşan yayılır.

         *   Danışmayı üstü örtülü DANIŞ:

         *   Gevşek görüşlü bey ACİZ kalır.

        *   Zıt, zıttıyla belli olur.

        *   Kaza gelince, BİLGİ uykuya dalar.

         *  Renk ve koku çıngırak gibi gambazdır.

         *  KİŞİ, dilinin altında gizlidir.

         *  Koyunun, kurda gönül vermesine ŞAŞILIR.”

         Bu aktarımlar MEVLANA’nın tam metin;”MESNEVİ”sinden sizler için not alındı.

         Bu inciler güzellerin boynunda, akıllı insanların yüreğinde, akılsızların dudağında olur. Cahil ve cuheylanın dünya umurunda değildir. Çünkü onların yarın kaygıları yoktur. Kaygısı olmayanın derdi de yoktur.

         Okuma yazma bilmeyenleri bu düşüncelerden ayrı tutarım. Okuma yazma bilmemek cahillik değil, ümmiliktir. Konumuz ulu, yüce, bilge insanların yaşamlarına anlam katan duygu ve düşüncelere dikkat çekmektir. * İ DURAK İ*

        

 

 KA KA KA   ÇA ÇA ÇA

 K      A     Ç     A     K

        Yılın en kısa güneşli günlerini yaşıyoruz. Güneş ışığı insanların yaşamına enginlik ve zenginlik katar. Kanını kaynatır. Düşüncelerinde yeni ufuklar açar. İnsanın neşesi artar, üretime katkısı çoğalır. Tarlada, bağda ve bahçede uğraş içinde, doğada gezinti yapmayı, doğanın uyanışını izlemeyi sever. İçindeki kötü düşüncelerden arınır. İnsan kendini yunaktan çıkmışta görür.

         Siyaseten, ahlaken, hukuken isli ve sisli günlerdeyiz. Siyaseten kürsülerden; kim gerçeği, doğruyu, yalnız doğruyu, kim saldırıyor, kim, kimi koruyor, kim kimi ısırıyor, kim kimi kucaklıyor, koruyup kalkan oluyor anlam için ulema olmak gerekiyor.

         Ahlaken; kimin eli kimin cebinde, kim nerede yatıyor, nereden kalkıyor, kiminle yiyip, kiminle içiyor anlayana helal olsun. Düğünler yeşil dolarlara bürünmüş. Eller etekleri tutmak ve öpmek için yarışta. Bakıyorsunuz, görüyorsunuz,  bir hinlik, bir şeytanlık var bu işte diyerek kendi kendinize kurgular içindesiniz.

         Hukukun üstünlüğü esası üzerine edilen yeminler, çöpe. Çıkarlar ve dengesiz çıkar paylaşımları ortada. Sokakta, trafikte, pazarda, A.V.M ’lerde, doğum günü, sünnet düğünü, yılbaşı kutlamalarında farkı fark etmeyen gözlere ne diyelim?

         Bir dize ekleyelim.

         “Şu karşıdan gelen sürü ne?

         İkimizin sevisini hor görenler,

         Bizi bir birimizden ayıranlar,

         BARIŞIMIZI BOZANLAR

         Bir lokma ekmeğimize göz dikenler,

         Gençleri gençlere, Yoksulu varsıla

         Kırdıranlar, soyduranlar…

         Sürüm, sürüm sürüne.” 

         Son günlerde yaşadığımız, Van, Erciş depreminde yaşananlar, yurdumuzu saran çift şeritli yollar, tüneller, köprüler dar geliyor insanımıza. Hız tutkunu trafik magandaları, düğünleri bayramları zindan ediyor insanımıza. Demokrasinin kuralları, trafik kurallarıyla özdeştir. Trafik kuralları kimsenin can ve mal varlığına kast etmez.

         Onlarca Trafik kuralı, onlarca yılın deneyimleri sonucu benimsenmiştir. Demokrasinin kuralları da insanlığın süzgecinden geçerek toplumun huzur ve refahına hizmet eder. Kendi beynine egemen olamayan, yollarda trafiği, mecliste oturumu, insani ilişkileri

KA KA YA çevirir.  Kahvede, barda, pavyonda eğlence, dinlence özgürlüğünü  ÇA ÇA YA, döndürür. Bu dansı bilmeyen kaçar yerine oturur.

         Emniyet güçlerinin son operasyonlarına bir bakınız.  Hırsızlık, uyuşturucu imalatı yerleri ve pazarlamacılarının yaşamlarına bir göz atınız. Gençlerine toplumun uyuşturulmasını üstlenmiş, örgütlenmiş, çeteler, tüm mafyavari yaşamlarıyla, kimlere hizmet etmektedirler. TERÖR, ANARŞİ, SİNDİRİLMİŞ; KORKUTULMUŞ; herkesin kendi kabuğuna çekilmiş bir insanlar topluluğu.

         Metropol kentlerdeki yapılaşmalara bir bakınız. Kale duvarlı yerleşim alanları. Rezidanslar, neyin nesidir? Toplumsal zenginliğin değil, toplumsal korkuların eseridir. İnsanların kendilerini koruma güdüsünden kaynaklanan davranışlardır. Kentler mimari yönden yeniden düzenlenirken korku toplumuna değil, sağlık, güvenlik içinde bir yaşam alanlarına dönüştürülmedikçe insan huzur içinde olamaz.

         Bu yaşam biçimlerinden kendilerini Anadolu’nun sakin dehlizlerine kendilerini taşıyanlar huzur ve mutluluğun tadına varırlar.

         “Kaçanın anası ağlamaz.” *İ DURAK İ*