"YAŞAM HABER DEĞİLDİR"

 

Olup bitenden bilgi almak için sıkça başvurduğumuz soru; “Naber yahu” günlük kullanımında kullanılan bu sorgulama yöntemi. Bazılarına göre normaldir. Anormol olan nedir? Bilgi edinmenin, sormanın on binlerce yolu var. Konu, amiyane tabiri kullanmak. Bu tavırlar soru sorduğun insanla dalga geçmek, karşınındaki insanı aşağılamak anlamını taşır. Bu tavır ve eda; ağızda cikletle soru sormak, insanı çileden çıkarır.

Sevgili Necip’in günlük iletisindeki derinliği anlama sırrına mazhar olmak, insana bir başka yaşama sevinci yaşatır. Gerçekten yaşam haber midir? Yoksa olağan bir durum mudur?

Kedinin ciğere pusarak yaklaşması, yemek için çaba göstermesi olağan bir olgudur. Haber değildir. İnsanların, karınlarını doyurmak için çöplükleri karıştırması, ekmek, para dilenmesi haber değeri düşük olgular değildir. Haberin ta kendisidir: yoksulluk, yolsuzluk, hırsızlık, yalancılık, üç kağıtçılık. Tüyü bitmedik yetimin hakkına tecavüz edenler sokakta kapkacı geçim kaynağı, ülkemim mutluluk ve refahına göz dikenleri teşhir etmek, sokaktaki, tenhalardaki ”KİMSESİZLERİN KİMSESİ OLMAK”TIR HABERCİLİK HABER PEŞİNDE KOŞMAK. Kutsanacak bir uğraştır.

Ancak insanların kedi eti, köpek eti, at eti eşek eti yemeleri, insanların kedileri tırmalaması, ısırması durumuna siz ne dersiniz? Hop, hop!.. Ne oluyoruz? Biz insanız. Hem dinimiz, hem ahlakımız bunu ret eder diyerek beni kınama hakkınızı kullanırsınız. Haklısınızdır da.

Yaşamı haber kılan, insanlığımızın yüz karası olay ve olgulardır. Her insanın yaşama hakkı kutsaldır. Hiç bir insan rengi, felsefi düşüncesi, dini inancı, etnik kökeninden dolayı kınanamaz, aşağılanamaz, örselenemez bir insan hakkına sahiptir. İnsanlıkla ve dürüstlüğe sığmaz.

Cumhuriyetimizin temel niteliklerinin başındaki “DEMOKRATİK, LAİK, İNSAN HAKLARINA DAYALI SOSYAL BİR HUKUK DEVLETİDİR..” kavramlarıyla bağdaşmaz.

Hak için, kendin için, ülken için, annen, baban, kokladığın hava , içtiğin bir damla su, yediğin bir lokma için kendine ve ülkene karşı DÜRÜST TAVIR takınman gerekir.

 Dünya insanlık ailesinin bir üyesi olarak, önce kendi kendimize dürüstlüğümüzü sorgulamamız gerekir ki başkalarının dürüstlüğünü sorgulayalım.

Taşıdığımız ünvan ne olursa olsun? Karşılaştığımız tüm insanlar dünyada biriciktir, değerlidir. Dünyanın neresinde olursak olalım, insan olarak birbirimiz ihtiyacımız var. İnsan, insanın ölüsünü taşır. Ölsek bile insana muhtacız. Dünyada her şey insan için.

Güzel haber, insana yapılan hizmettir. Yaşam insanla güzeldir. İnsansız bir yaşam haber bile değildir.  Yaşam şakaya, dalgaya alınacak bir olgu değildir.

Yaşam, iki burun deliğimizden aldığımız BİR ÇEKİMLİK NEFES, İki objektifle dünyayı anlamak ve tamamlamaktır. Bedenindeki ısının farkındalığın da olmaktır.