BİR VARDIR, BİR YOKTUR

 

         Tüm masallar bir varmış, bir yokmuş diye başlar. Yaşımız küçüldükçe masalların gizemi bizi sarar. Delikanlılığa ayak bastığımız yıllar içinde,  masal dinlemek bir işkence halini alır.

         Ağzımızı bir karış açar uykumuz gelir. Başlarız esnemeye, yakınmaya. Bırak bu masalı. Yıllarca dinledik.  Haydi canım sende!... senin bu anlattığın  masal…

Evet bu benim yazmaya çalıştığım bir masal. Kahramanları, yeryüzünde tüm varlıklar. Şöyle çevrenize bakınız masal kahramanı olmayan insan, hayvan, bitki var mı?

         Yazımızın başlığına bunun için “BİR VARDIR” savıyla girdim. Bir nerede vardır? Yanıtlayalım.  Katılımda; 1(BİR) vardır. Yiyiyor, içiyor, bu ülkede yaşıyorsan; vergini vereceksin, asker olacaksın, kurşun oy olacaksın, sende sürüye katılıp bir koyun gibi sayılıp, soyulacaksın… Sonra kuzu kuzu, bir bir daha, diye sayacaklar. Nalıncı keserinin yongası olacaksın, sağılan inek, sövülen, hakaret edilen, kolundan tutulup, ağzı yüzü kapatılıp susturulan bir adam olacaksın. O zaman 1 (BİR) vardır. Birileri vardır.

         1(BİR) nerede YOKTUR?

         Kahvede, meydanda, sokakta, limanda, gemide, uçakta, dernekte, sendikada, yönetimde iktidarda bir diye bir kavram yoktur. Buralarda; sen, ben biz, bizim oğlan, yeğen ağa, hısım akraba, eş dost, sağdıç,bizden ,sizden onlardan olanlar vardır.

         İşin içine aşiret tarikat, marifet ilişkileri girince, dokunmayın benim keyfime. Önümdeki tüm kapıların hepsi açılır. Orada bir kapı bulamazsın. Tüm odalar şeffaf camlarla bölünmüştür. Her yapılan iş aleniyet içinde yapılır.

         Tüm masallar; onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine diye biter. Masal, masal maliki, bunu yazan iki kişi, iki kişiden biri erkek biri dişi.  Yeryüzünde yaşananlar bu iki kişinin, yeryüzüne sunduğu yeni bir kişi eseridir.

         Dişi ve erkek var oldukça;Yeni bir kişi, hep bir kişi olarak kalacaktır.

         *BİR “İYİLİK”

         “Adamın biri, arabasıyla şöyle bir gezinmeye çıkmış. Şoförsüz bir otomobilin birden kendi kendine hareket ettiğini görür. Gittikçe hızlandığını fark eder. Hemen arabaya atlar. Arabayı durdurup, el frenini çeker ve arabadan iner.

         İner inmez yüzü kıpkırmızı, kanter içinde bir adamla karşı karşıya gelir.

         -Böbürlenerek, nasıl durdurdum onu…

         -Biliyorum diye sözünü kesti adam. Bende onu arkadan arkadan itiyordum.”

         *

         Ya bir iten vardır, ya bir itilen.

         Ya bir üten vardır, ya bir ütülen. Siz nerede olmak istersiniz?