“KIRMIZI IŞIK”

       İleti olara gelen bu öyküyü, hiçbir ekleme ve yoruma girmeden aktarmak boynumun borcudur. AB  ülkeleri içinde yaşamanın koşullarından  sadece; bir kural ihlali sonrası gerekli işlemleri açık ve seçik yorumsuz sunması bakımından kayda değer buldum.

Almanya'daki bir Türk'ün kırmızı ışıkta geçme macerası.
           "Almanya'da bir dost ziyaretinden dönüyorduk. Arabayı ben sürüyordum. Yolun ilerisinde bir kaza olduğunu gördüm. Ne olmuş diye bakarken, birden dört yol ağzında olduğumuzu fark ettim.
Işık kırmızıya dönmüş ve ben geçmiştim. Yapacak bir şey yoktu, olan olmuştu. Duramazdım, yola devam ettim.Gece yarısından sonraydı. Saat 2 gibiydi. Allah'tan, çevrede polis falan da yoktu.

 Bu olayın üstünden bir hafta kadar geçmişti. Bir mektup aldım; karakola çağırıyorlardı.
Gittim. Beni bir odaya aldılar. 'Bir konuda bilginize başvuracağız.
Size bir fotoğraf göstereceğiz.Bu araba sizin şirkete ait.Geçen hafta, şu gün, saat 02:12'de şu kavşakta kırmız ışıkta geçerken kameraya yakalanmış. Bakın bakalım, direksiyondaki kişiyi tanıyor musunuz?'Fotoğrafa baktım. Pek tanıyamadım bu kişiyi dedim. Bunun üzerine bir fotoğraf daha çıkardılar. Bu benim fotoğrafımdı. Bu sizin fotoğrafınız, bunu yabancılar şubesinden bulduk. Biz, otomobildeki kişi ile bu fotoğraftaki kişinin
Ayni olduğunu düşünüyoruz? Ne dersiniz?' dediler. Cevap vermeden önce, isterseniz avukatınızla görüşünüz' diye de  eklediler.

İsterseniz size proseduru anlatalım.
Eğer bu arabayı süren ben değilim derseniz, sizi mahkemeye vereceğiz.Mahkeme uzmanlara başvuracak. Eğer resimdeki kişi olduğunuz ispat edilirse para cezası alacaksınız.
Bu ceza, eğer arabayı sürenin siz olduğunu kabul ederseniz
vereceğiniz cezanın bir kaç katı olacak.
Bir de resmi makamları oyalamaktan dolayı ayrı bir cezaya maruz
kalacaksınız. Düşündüm. Avukatıma soracak bir şey yoktu. Verin, bir daha bakayım fotoğrafı' dedim. Sonra da 'Evet, bu arabadaki kişi benim' dedim. Memnun oldular, 'Doğru seçim yaptınız' dediler. Yüklü bir ceza ödedim. Ama ehliyetime el koydular.
Ne zaman alırm ehliyetimi geri alırım?' Diye sorduğumda; bizden haber
bekleyiniz' dediler. Aradan bir hafta geçti. Bir hastaneden davet aldım. Beni göz kliniğine çağırıyorlardı. Gittim. Sıkı bir göz muayenesinden geçtim. Sonra beni bir grup
doktorun karşısına çıkardılar. Her biri benim raporu eline alıp, renk körü değilsiniz. Gözünüzün sağlam olduğunu biliyor musunuz? Ama kırmızı ışıkta geçmişsiniz' dediler. Artık bana ehliyetimi geri verecekler diye düşündüm. Ama vermediler.

          Aradan bir hafta, on gün geçti.Yine hastaneden bir davet aldım; bu kez psikyatri bölümünden. Verilen tarihte hastaneye gittim. Beni bir odaya aldılar. Odada dört doktor vardı. İlk doktor, 'Raporunuza bakıyorum. Gözleriniz sağlammış. Ama trafik ışıkları kırmızıya döndükten tam 58 saniye sonra geçmişsiniz. Bunun yanlış olduğunu biliyor musunuz? Diye sordu. Ben de 'Evet, yanlış bir davranış dedim. Ayni şeyi, diğer doktorlar da aynen tekrarladı.
Ben de; Evet, yanlış bir davranış?' diye ayni cevabi verdim.
Artik bana ehliyetimi geri verecekler diye düşündüm. Ama vermediler. Aradan bir hafta, on gün gibi bir sure geçti.

              Bir mektupla karakola davet aldım. Gittim, sanırım artık ehliyetimi geri alacaktım. Ama düşündüğüm gibi olmadı. Sizi, trafiğe çıkaracağız dediler. Bana bir program verdiler. Bu, günde iki saatlik, toplam dört günlük bir proğramdı. ilk gün gittim. Arabaya binin, şehir içinde dolaşacağız dediler. Benimle birlikte üç kişi daha bindi arabaya. Hareket ettim. İlk trafik ışıklarında durdum.
Yanımdaki görevli; buna, trafik ışığı denir. Kırmızıda durulur.
Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır. Anladınız değil mi? Dedi. Ben de tekrarladım 'Evet, kırmızıda durulur..Sarı ışık, kırmızıya dönüşü gösteren uyarıdır.' Işık yeşile döndüğünde kalktım. Görevli, Yeşil ışıkta da kalkılır.Değil mi?"

            Öykü bu. Hem siyasi, hem ahlaki, hem insani, hem hukuki sonuçlar çıkarmak sizin engin görüşünüze sunulur. Kuralların yasalarda yazılı olması yetmez. Kurallar uygulayıcıların ellerinde hayat bulur.